Zaniken in het Zwembad

26 Comments

Vanavond lag ik in het zwembad, samen met mijn beste maat Jelle. Tussen de schoolslag door, ik kan namelijk niet anders zwemmen want ik heb alleen mijn diploma A, hadden we een gesprek. Hij vroeg me of ik nog nog een keer van plan was te gaan bloggen. Ik snap het wel, want die jongen wordt ook gek van mijn eindeloze gezanik over mijn blog. We maakten een deal. Na al die baantjes zwemmen, de stoomsauna en als toetje een zakje chips van 20 cent, zou ik een blog schrijven.

Al mijn gezanik. Ik kan me er helemaal in vinden. Want sinds afgelopen zomer is mijn blog élke dag in mijn hoofd geweest. Er is geen dag geweest dat ik niet aan mijn blog heb gedacht. En hoe leuk ook, het is ook afschuwelijk vermoeiend.

Elke gedachte die je kunt hebben over een blog is in mijn hoofd geweest. ‘Ja ik ga stoppen en de boel loslaten’. ‘Nee, ik ga niet stoppen, ik ga gewoon weer eens beginnen’. ‘Ik vind mijn design maar mehh, en ga niet bloggen voordat het er weer YAY! uitziet’. ‘Oké, ik ga dus nu wel echt bloggen’. ‘Ik wil eigenlijk geen DIY blog meer hebben, maar een privé blog’. ‘Ik vind DIY’en nog steeds heel leuk, ik kan het goed dus beter blog ik daar gewoon over’.

Bla. Dat bedoel ik dus. Vermoeiend.

Naast dat al deze gedachten onwijs vermoeiend zijn, zijn ze ook nog eens irritant. Ze helpen me voor geen meter en ze maken het alleen maar moeilijker om er überhaupt weer te gaan bloggen. Want door al die twijfels en dingen, word ik gewoon een beetje bang. Stom he?

Ik weet dat ik bloggen het allerleukste vind om te doen. Heerlijk vind ik het. Door iets voor mezelf op te schrijven krijg ik inzicht in dingen. En ook een heleboel plezier. Het geeft me een gevoel van vrijheid. Het is gewoon eigenlijk hetgeen wat ik het allerliefste doe.

Het is dus eigenlijk een beetje kansloos dat ik me zo laat leiden door al die gedachten. Dat ik dus door al die gedachten niet doe wat ik het allerleukste vind. Ik zit mezelf onwijs in de weg. Net als toen ik als kleine Sanne bezig was met het oefenen voor mijn zwemdiploma A.

Allemaal gedachten had ik toen; ik zou gaan verdrinken, zou nooit mijn diploma halen, zou zinken met mijn kleren aan en nooit durven springen van de duikplank. Dat dus terwijl ik zwemmen ook fantastisch vond. Het lichte gevoel wat je hebt in het water, hoe zacht en warm het water voelt om je heen. En de vrijheid. Heerlijk!

Dat al die gedachten onzin waren is duidelijk. Ik heb natuurlijk gewoon mijn diploma A gehaald en lag deze avond heerlijk de schoolslag te doen in het zwembad. Zonder angst en zonder gedoe. Gewoon lekker zwemmen.

En nu zit ik hier. Gewoon lekker te bloggen. Het voelt heel erg fijn. Ik ben even gestopt met die gekke onzin dingen in mijn hoofd te halen en ik ben begonnen met het schrijven van een verhaaltje. Mijn deal met Jelle ben ik nagekomen, ik heb gezwommen en lekker in de stoomsauna gezeten. Alleen dat toetje, dat is er helemaal niet van gekomen.

Dus wat ik nu ga doen?

Haha! Dat kan je heus wel raden. Toch?